58. Przydział.

Witam wszystkich !

Nowy rozdział ~ Nieco wcześniej, bo mam dla Was specjała walentynkowego, aleeee to dopiero 60 rozdział więc wiecie ... XD 

Mam podły humor i spory brak weny - całe szczęście, że mam kilka rozdziałów napisanych do przodu x.x Gdyby nie To, podejrzewam, że rozdziały pojawiałyby się raz na 2 miesiące XD

Do następnego, który będzie prawdopodobnie w piątek a w niedzielę specjał ♥

---------------------------------------------------------------

Weszłam do kanciapy nauczycieli od wf. 

- Dzień dobry. - przywitałam się
- Dobry . - odpowiedziało mi równo 3 nauczycieli. Frazowski i 2 innych których jedynie kojarzyłam z korytarzy.
- Przedstaw się. - uśmiechnął się Frazowski
- Pan mnie zna, panie profesorze haha
- Ja tak ale reszta komisji nie koniecznie. - zaśmiał się. Przedstawiłam  się jak mi kazano.
- Dobrze, otwórz stronę 65. To będzie akt drugi, scena piąta.- odezwała się nauczycielka. Otworzyłam książkę na wskazanej stronie. Nabrałam powietrza i przyjęłam poważną minę.
- "  Dziewiąta biła, kiedym ją posłała. Przyrzekła wrócić się za pół godziny. Nie znalazła go może ? (...) "- zaczęłam. Doszłam do końca monologu.
- Cofnij się proszę na strone ... 50. Akt drugi, scena druga. Monolog po ponownym ukazaniu się. Słuchamy.
- " (...) Wstrząsłabym góry, gdzie się echo kryje, i głos bym jego zrobiła chrapliwszy niż mój od rozbrzmień imienia Romeo ! (...)" - efektownie westchnęłam i spojrzałam na pseudo komisję. Nauczycielka się uśmiechnęła, widocznie jest zadowolona.
- Na razie dziękujemy. - uśmiechnął się Frazowski. Wyszłam z sali. To tyle ? Pfff. Poszłam do Su.
- I jak ? - zapytała
- Hmm... Dobrze... Chyba.... - mruknęłam. Siedziałyśmy dalej na sali, ludzie wchodzili i wychodzili z tej małej salki. W pewnym momencie zachciało mi się spać. Takie bezsensowne czekanie jest okropnie nudne. Wzrokiem cały czas liczyłam ile ludzi do końca. Jak w końcu weszła ostatnia osoba, nauczyciele postanowili zrobić sobie 20 minutową przerwę. Czekałam pół dnia, to nic.... Poczekam sobie jeszcze 20 minut.
- Może skoczymy na kawę ? - zaproponowałam
- Teraz ?
- Nie, wczoraj.
- Poczekajmy do końca, później pójdziemy do kawiarenki. Nie opłaca się tam lecieć na 5 minut.
- Zawsze coś... Jak chcesz... - ziewnęłam. Nieprzespana noc daje mi się we znaki. Kiedy nauczyciele w końcu wyszli na salę, wszyscy się ożywili i stanęli na równe nogi.
- Kochani, mamy przyznanych 14 roli. To co, zaczynamy. - uśmiechnęła się kobieta.
- Rolę księcia dostał Armin.- uśmiechnął się Frazowski. Z Su zaczęłyśmy się śmiać. Boże jakim cudem on dostał jakąkolwiek rolę?
- Rolę Parysa, Max - odezwała się blondynka
- Kto to ? - szepnęłam do Su
- Ktoś od niej z klasy.
- Rola Tybalta przypadła do, Kentina -  Fraz spojrzał w kartkę żeby się upewnić
- Ojciec Laurenty, Nik. - blondyna uśmiechnęła się do swojego ucznia
- Rozaliną, będzie Amber. - dosyć ostrożnie powiedział Frazowski
- Rola Merkucja dla Dana.
- Rola Marty dla Susanny.
- Ooo.... Dostałaś się. Gratuluje. - poklepałam ją po ramieniu
- Dzięki. - wyszczerzyła się.
- Rola Benwolia  dla ... Johna.
- Pani Kapulet dla Kim - uśmiechnął się Fraz
- A pani Monteki, Iris.
- Montekim będzie .... Nataniel.
- Super ! - krzyknęła Su, po czym zdała sobie sprawę że zrobiła to na głos.
- Kapulet, Kastiel.
- Co ? Hahahaha - parsknęłam śmiechem.
- Uspokój się hahahah - zaśmiała się Su
- Teraz najważniejsze rolę kochani. - uśmiechnęła się blondynka - Rola Romea dla ..... Lysandra.
- Natomiast Julią będzie, Rosevi. - uśmiechnął się do mnie Frazowski. Zastygłam. Serio ? Dostałam ta rolę ?
- No brawo !
- Wow... - to jedyne co mogłam z siebie wydusić.
- Tak wygląda nasza lista aktorów. Ci którzy niestety nie dostali się do spektaklu mam nadzieję, że pięknie zaprezentują swoje zdolności manualne.
- Kochani, przedstawienie odbędzie się przed przerwą świąteczną, więc macie sporo czasu na przygotowania. Strojami zajmą się jak zwykle, Rozalia i Alexy. Wkrótce na pewno będą chcieli ściągnąć z was miarę więc bądźcie na to przygotowani. W połowie listopada chcielibyśmy zacząć już pierwsze próby. Szczególnie z wami, Rosevi i Lysander. Myślę, że na tą chwilę to wszystko. - uśmiechnął się Frazowski.
- Możecie iść do domu. - uśmiechnęła się blondynka. Wszyscy się rozeszli. Su przypominała sobie, że musi coś pilnie załatwić z mamą więc z kawy nici. Poszłam po rzeczy do szafki. Nie wierze, że dostałam tą rolę. Ja jak ja, ale Kastiel ? I to jeszcze postać dosyć istotną.... Chwila... Przecież on ma być ojcem Julii.... Ooooch.... Na prawdę ??
Dosyć głośno zamknęłam szafkę.
- Rose? - usłyszałam Lysandra. Odwróciłam się w jego kierunku - Stało się coś ?
- Och, nie. - uśmiechnęłam się do niego
- Idziesz już ?
- Taak a ty ?
- Mogę Cię kawałek odprowadzić. - zgodziłam się. Wyszliśmy ze szkoły.
- To zabawne, że gramy główne role nie ? - zaśmiałam się
- No całkiem. Muszę ci się przyznać że liczyłem raczej na inną rolę. Nie wiem czy nadaje się na Romeo.
- Żartujesz ? Jakbym miała wybrać osobę z naszej klasy na tą rolę, wybrałabym właśnie ciebie. Masz w sobie cechy Romea.
- Tak myślisz ?
- Damy radę. - uśmiechnęłam się
- Mogę Cię o coś zapytać ?
- Jasne. - uśmiechnęłam się
- Co zaszło między tobą a Kastielem ? - tak coś czułam, że o to zapyta.... Uśmiech momentalnie znikł mi z twarzy.
- To twój przyjaciel, sam go zapytaj.
- No właśnie sęk w tym, że go już pytałem.
- I cóż ci powiedział ? - mruknęłam
- Nie powiedział mi nic treściwego oprócz tego że stwierdził, że go zdradziłaś. - bezwiednie ułożyłam rękę w pięść. 

- Świetnie, skoro tak uważa, niech mu tak będzie.
- Ale on sam chyba do końca w to nie wierzy, wiesz ?
- Nie obchodzi mnie w co wierzy, a w co nie. Już mi na tym po prostu nie zależy. Nie lubie się powtarzać, a to że mi nie ufa, to już jego prywatny problem. - całe szczęście doszliśmy już pod mój dom. Pożegnałam się z Lysem i natychmiastowo wbiegłam na górę. Lysander wyprowadził mnie z równowagi. Mam ochotę wrócić do Korei i zaciągnąć Gina do łóżka. Wtedy z czystym sumieniem mogłabym wrócić tutaj i z perfidnym uśmiechem spojrzeć Katstielowi w twarz i powiedzieć mu, że spałam z Ginem. I mało tego, podobało mi się jak cholera.
- Evi ? - mama przerwała mi cudowną scenę w mojej wyobraźni.
- Hej Mamo.
- Stało się coś ? - podeszła do mnie. Nie powiedziałam jej, co zaszło między mną a Kastielem. Czekam na odpowiedni moment.... W sumie, to nie jej problem....
- Dostałam rolę w szkolnym przedstawieniu.
- Ooo, to świetnie. - ucieszyła się. - Jaką ?
- Julia.
- Och, Romeo i Julia ? Piękna historia. Rozbierz się i chodź na obiad. Zjemy i muszę lecieć do kancelarii.
- Ja lece na zajęcia. Mogłabyś po mnie przyjechać ?
- Oczywiście. Ach, Evi, dzwonił Jason. - chyba mam deja boo. Też ma tupet... W sumie jakoś na czasie minie rok odkąd go widziałam. Och tak, raczej tego nie zapomnę jak wspaniałomyślnie odleciał na tej imprezie.
- Zaraz do niego zadzwonie. Nałożysz mi ?
- Tak. - uśmiechnęła się i zniknęła. Ściągnęłam buty i z kurtki wyciągnęłam telefon. Wybrałam numer do Jasona.
- Rose !
- Hej.
- Słuchaj, musimy pogadać. Zaraz do ciebie przyjdę.
- Jason, zaraz to ja ide na zajęcia.
- O której kończysz ?
- Późno
- Ooj....ktoś tu jest na mnie zły.... Może po ciebie przyjdę ?
- Nie.
- Okej, to może jutro ?
- Zastanowie się.
- Nie daj się prosić.... Będę po południu. Pa
- J...Jason..  ? Halo? - rozłączył się palant jeden.... Ciekawe czego ode mnie chce.