7. Niepotrzebny stres

Jutro szkoła ;o

Jak te święta zleciały ;-;

---------------------------------------------------------------------
Boże zaspałam do szkoły. Spóźnię się... No normalnie się spóźnię ! Biegłam przez park i szybko przebiegłam przez rząd kawiarenek. Na terenie szkoły byłam o 7.50. Niesamowite. Zdążyłam. Położyłam sobie ręce na udach i starałam się wyrównać oddech. Ktoś mnie zaszedł od tyłu i złapał w biodrach. Od razu się wyprostowałam. 
- Kastiel .... Ej ale ty nie rób tak publicznie .... - mruknęłam. Odwróciłam się do niego i spojrzałam mu w oczy. Rozejrzał się dyskretnie. 
- Mogę skraść ci  pocałunek ? - zapytał, ale nawet nie zdążyłam zaprotestować. Pocałował mnie i odsunął zaraz po muśnięciu moich warg. 
- Chyba nic nie odpowiedziałam ... -spojrzałam na niego zaskoczona. 
- Chodź bo się spóźnimy - złapał mnie za rękę i poszliśmy w stronę wejścia do szkoły. - Stresujesz się ? 
- Trochę, boję się że wszystkiego zapomnę. 
- Mała powtórka na przerwie ? 
- Ale czego ? - zapytałam zadziornie.
- A którą część chcesz powtórzyć ? - spojrzał na mnie zaciekawiony 
- To zależy co ty chcesz jeszcze powtórzyć - uśmiechnęłam się zalotnie 
- Każdy szczegół z wczoraj - szepnął mi do ucha. A więc doskonale pamięta co wczoraj się działo. W sumie.... Przecież mnie pocałował na Dzień Dobry. Ale jestem głupia.... Pewnie że pamięta ! Weszliśmy do szkoły. Matko chyba się zarumieniłam. Puściłam jego rękę i poprawiłam sobie włosy. Podeszłam do szafki i schowałam kurtkę. 
- Cześć ! - odwróciłam się, ach to bliźniaki. 
- Hejka - uśmiechnęłam się do nich. 
- Jak tam powtórka ? - zapytał Alexy 
- Dobrze.... Myślę, że jakoś mi pójdzie. A jak wasza historia ? 
- W ogóle nic mi nie mów ! Matka jak dowiedziała się o tym teście zabrała mi konsole i kazała wkuwać. - warknął Armin 
- Przynajmniej się pouczyłeś... 
- Byłoby ok, gdyby nie to,  że zagroziła mi iż nie odda mi mojej konsoli dopóki nie pokażę jej zaliczonego testu. Rozumiesz !?
- Armin.... Wyluzuj.  - mruknęłam do niego. Zadzwonił dzwonek, wszyscy rozeszli się do swoich klas. Przez całą lekcje przypominałam sobie do sprawdzianu. Zaczynam się stresować. To źle...Bardzo źle.... Dzwonek na przerwę. Wyszłam z klasy. Zaczęłam ciężko oddychać. Atak paniki ? 
- Hej co jest ? - podszedł do mnie Kastiel. Spojrzał na mnie i chyba się przestraszył. Wziął mnie za rękę i zaprowadził na dziedziniec. Poszliśmy za salę gimnastyczną. Przytulił mnie mocno. Zaskoczył mnie tym.... Zresztą moja reakcja też była dziwna. Niemal natychmiast go mocno ścisnęłam. 
- Oddychaj głęboko.... - usłyszałam - Uspokój się.... - och...jego ton jest taki kojący... wzięłam jeszcze pare głębokich wdechów i chyba się opanowałam. Poluźniłam uścisk ale, wtuliłam się w jego tors. Nie wiem jak to wyszło...I ... Kurwa, dlaczego ja to w ogóle zrobiłam ? Jest mi zimno a on jest taki gorący, może dlatego. 
- Aż tak się tym stresujesz ? - widać troche go to dziwi. Kiwnęłam głową pocierając nią o jego klatkę piersiową. Poczułam jak pocałował mnie w czubek głowy. To takie..... Słodkie.... Chwila, Kastiel potrafi być słodki ? A to nowość. 
- Dasz sobie radę. - dodał mi tym otuchy. Uśmiechnęłam się. Nagle przeszły mnie okropne ciarki. 
- Chyba ci zimno, co ?  - oderwałam się od niego i kiwnęłam głową. Uśmiechnął się. Oderwał się ode mnie i ruszyliśmy w kierunku szkoły. 
- Kastiel.... - zatrzymałam się, podeszłam do niego i pocałowałam w policzek - Dziękuję. - teraz to ja go zaskoczyłam, ha ! Weszliśmy do szkoły, dostrzegłam, że Rozalia mi się przygląda. Chciałam do niej podejść ale akurat przyszedł nauczyciel i wpuścił nas do sali. O rany.... Rose uspokój się.....Będzie dobrze !
                                                  *
I po krzyku ! Osobiście wydaje mi się, że poszło mi świetnie ! Dumna oddałam kartkę i wyszłam z klasy. Muszę wyściskać Kastiela. Zaczęłam szukać go wzrokiem po korytarzu. Rozmawiał z Lysanderm. Podbiegłam do niego i dosłownie rzuciłam się na niego. 
- Dziękuję ! Dziękuję ! Dziękuję ! - mocno go uścisnęłam 
- Holaaaa.... Ale za co ? - nie krył rozbawienia 
- Za wszystko haha - zaśmiałam się - Jak ci poszło ? - obsunęłam się od niego
- Zaliczę... Lepiej powiedz jak poszło tobie. 
- Dobrze, myślę że nawet bardzo dobrze ! 
- A tak się denerwowałaś. 
- A tobie Lysander ? - zapytałam uświadamiając sobie że nadal tu stoi 
- Myślę, że dobrze. Rose musimy cię przerosić. Mamy zaraz próbę.  - spojrzałam na niego pytająco. 
- Nie będzie was na lekcjach ?
- Po teście mamy wolne haha- zaśmiał się Kastiel. Podszedł do mnie i rozczochrał mi włosy. - Trzymaj się mała. - zaszczycił mnie niebiańskim uśmiechem i oddalił się z Lysanderm. 
- Rose ! - podbiegła do mnie Rozalia - Jak ci poszło ?
- Dobrze a tobie ? 
- Zaliczę ! 
- To świetnie ! 
- Słuchaj, chcę z tobą pogadać. Chodźmy do kawiarenki. 
- A Su ? 
- Idziemy same. Chodź. - pociągnęła mnie za rękę. Poszłyśmy w stronę szafek. Wzięłyśmy swoje rzeczy i poszłyśmy.Jest strasznie zimno. Przez całą drogę do naszej kawiarni zastanawiałam się dlaczego Su z nami nie idzie. Jeszcze jest zła ?
Zamówiłyśmy sobie to samo; czekoladowe ciasto i kawę karmelową. Usiadłyśmy w odosobnionym miejscu żeby spokojnie pogadać. 
- Rose, moje pytania mogą być dosyć dziwne.... - zaczęła Rozalia
- Pytaj o co chcesz
- Wiesz co...Może zacznijmy od tego, że widziałam cię....
- Tak ? Gdzie ?
- Widziałam z Kastielem. - dokończyła poprzednie zdanie. Spojrzałam na nią nerwowo. Widziała nas...Ale kiedy ? I w jakiej sytuacji  ? 
- Pocałował cię na boisku ... I przed testem byliście razem na boisku. 
- Uspokajał mnie..Miałam nagły atak paniki.... 
- A ten pocałunek ? 
- Eh.... Chyba muszę ci to powiedzieć. - westchnęłam. Opowiedziałam jej mój wczorajszy wieczór. Słuchała mnie bardzo uważnie i przy tym przyglądała mi się. Jakby chciała wychwycić jakieś moje ... Reakcje ? 
- Rose, czy ty... - zastanowiła się - Em...Czy to możliwe, że ty coś do niego...Czujesz ? 
- Co ? - o mało nie zakrztusiłam się kawą. Czuję coś do niego ? 
- Bo on.... Jest jaki jest...Ja osobiście nie podzielam opinii Su na jego temat. - przegryzła wargę - Czujesz coś do niego czy nie ? 
- Nie wiem... Można poczuć coś do kogoś, kogo zna się miesiąc ?
- Ja zakochałam się w Leo od pierwszego wejrzenia. - uśmiechnęła się dumnie - On we mnie tak samo. 
- Wy to co innego.... 
- Wcale nie ! Rose, zastanów się.... Co czujesz kiedy z nim jesteś ? No coś musi się kryć za tym, że pozwalasz mu na więcej tak ooo po prostu. 
- Kiedy z nim jestem.... -zastanowiłam się- Czasami mnie onieśmiela.... Ale ogólnie czuje się przy nim swobodnie. Czuje, że mogę być sobą. Nie muszę udawać kogoś innego,tak jak musiałam to robić kiedy chodziłam z wiesz kim.... - burknęłam. Rozalia zna już pół mojego życiorysu. Polubiłam ją. -  Wiesz co...Czasami mam wrażenie ... - zaczęłam nieśmiało - Że jesteśmy do siebie troche podobni, ja i on. Dlatego czuje przy nim taką swobodę. Jak stopniowo zaczęłam go poznawać, doszłam do wniosku, że wiele nas łączy. To aż dziwne, że....Tak się rozumiemy. Czasami nawet bez słów, wyobrażasz sobie ? Zresztą, kiedy z nim jestem, czuję się tak dziwnie bezpieczna....Że aż czasami mnie to irytuje.  Czy ja coś do niego czuję ? Nie wiem....
- Jak mam być szczera Rose, to uważam, że tak. Czujesz coś do tego chłopaka. - Rozalia się uśmiechnęła. Nareszcie, odkąd tu przybyłyśmy jest taka poważna.- I coś ci powiem. Wiesz, że troche już znam Kastiela. Czasami mam z nim styczność po szkole ze względu na te ich próby w domu Leo no i Lysandra. Od kiedy cię poznał zaczął się dziwnie zachowywać wiesz ? Z początku przymykałam na to oko, ale.... Jak zobaczyłam was kiedyś w parku, no po prostu nie mogłam. Poobserwowałam go troche. Niestety sama nic nie umiem z niego wyczytać. No to zapytałam Lysandra. On też powiedział, że Kastiel się ostatnio zmienił. Lysio nawet powiedział mi coś ciekawego. 
- Co takiego ? - zainteresowałam się
- Uważa iż Kastiel, prawdopodobnie się zakochał ! - krzyknęła podekscytowana. Zaniemówiłam. Przetrawiłam jej słowa.
- Rozalio, ale nikt tego nie potwierdził...Zresztą nawet jeśli, nikt nie powiedział, że zakochał się akurat we mnie. 
- Wiesz co, muszę ci coś o nim opowiedzieć, bo widocznie nie wiesz, że Kastiel nie jest typem chłopaka, który zakochuje się w co 2 dziewczynie. - powiedziała i zaczęła całkiem ciekawą historię o nie tak odległej przeszłości Kastiela. Miał dziewczynę, którą bardzo kochał, ale ona wystawiła  go i zostawiła aby poświęcić się karierze, bo ona bardzo marzyła o zdobyciu sławy. Wybicie się w branży muzycznej stawiała sobie na pierwszym miejscu. I kiedy nadarzyła się okazja, zostawiła Kastiela i ...Poszła w swoją stronę. Zostawiając go takiego bezradnego, zranionego... Co za suka. Kastiel właśnie wtedy zaczął się bardzo buntować. Przestał chodzić do szkoły, zaczął intensywnie palić i popijać. Stał się nieprzyjemnym, wrednym typem, który nie do końca szanował dziewczyny. 
- Został bardzo zraniony Rose. Cała szkoła uważała ich za idealną parę, niektórzy nawet twierdzili, że za zbyt idealną. I to nagle runęło. Ona zadała mu niewyobrażalnie bolesny cios. Długo nie patrzył nawet na dziewczyny w szkole i nie tylko w szkole. Wiesz, wielki samiec alfa, ale ten typ nie potrzebuje samicy. I wtedy pojawiłaś się ty.... I on się zmienił..... Czasami mam wrażenie, że powoli wraca stary Kastiel. I to twoja zasługa. 
- Moja ? 
- No przecież nie moja, haha - zaśmiała się - Bylibyście fajną parą. 
- Rozalio....
- Już nic nie mówię hihi - wywróciłam oczami i nagle posmutniałam - Co się stało Rose ?
- No bo... Jak ja mam się teraz przy nim zachować ? Teraz jak dowiedziałam się tego.... 
- Zachowuj się normalnie. Jak do tej pory. Nie zaprzątuj sobie tym głowy, dobrze ci radzę. Su zaraz przyjdzie. 
- Czemu nie przyszła z nami od razu ? 
- Chciałam z tobą porozmawiać o Kastielu, wiesz że ona za nim nie przepada. Zresztą, była umówiona z Natanielem. - spojrzałam na nią zaskoczona. No no no.... 
- No to nieźle ..... Eh, muszę się z nią pogodzić. 

- No musicie, denerwuje mnie już takie latanie od jednej do drugiej.